; Historia powstania systemu MS-DOS
 

Historia systemu MS-DOS

Nazwa MS-DOS, to skrót od Microsoft Disk Operating System, czyli Dyskowy System Operacyjny firmy Microsoft. MS-DOS wywodzi się od systemu o nazwie QDOS, opracowanego przez Seattle Computers*- pionierską firmę w dziedzinie budowy i oprogramowania komputerów z procesorem Intel 8086. Kolejne wersje tego systemu o nazwie 86 DOS zostały w 1981 roku zakupione przez firmę Microsoft i nazwane MS - DOS. W tym samym roku system MSDOS zastosował w swoim komputerze IBM PC, wersja dla tego komputera została nazwana PC DOS i system ten został nierozerwalnie związany z komputerem osobistym IBM. Opisywany system był wzorowany na systemach CP/M 80 ORAZ Unix. Z CP/M przejęto ogólną strukturę systemu. Przy konstruowaniu systemu założono, że możliwa będzie automatyczna konwersja programów działających pod kontrolą systemu CP/M do postaci wymaganej przez MS DOS. Miał on być systemem działającym szybko i efektywnie gospodarującym pamięcią dyskową. Założenia te zostały osiągnięte. W krótkim czasie opracowano dla tego systemu wiele programów użytkowych, co zachęciło producentów do instalowania go w wielu komputerach. System działa głównie w trybie tekstowym. Wszystkie polecenia wydaje się za pomocą klawiatury.

DOS jest systemem jednozadaniowym, to znaczy w dowolnej chwili tylko jeden program może pracować pod jego kontrolą. System jedno-zadaniowy bywa nazywany również systemem jednoużytkownikowym (ang. single user-system), w związku z tym, że w jednej chwili może obsługiwać tylko jednego użytkownika.

Zakres czynności wykonywanych przez system operacyjny DOS obejmuje:

  1. Zarządzanie pamięcią operacyjną (przydzielenie pamięci zadaniu, zwolnienie pamięci).

  2. Sterowanie pracą urządzeń zewnętrznych (obsługa klawiatury, wyświetlania na monitorze, obsługa odczytu i zapisu pamięci zewnętrznej, obsługa złącz szeregowych i równoległych).

  3. Zarządzanie informacją zapisaną w pamięci zewnętrznej poprzez organizację systemu plików (tworzenie, zapisywanie, odczytywanie, kasowanie plików w hierarchicznej strukturze).

  4. Komunikację z użytkownikiem i udostępnianie pozostałych elementów oprogramowania (podstawowego, narzędziowego, użytkowego).

  5. Kontrolę poprawności pracy sprzętu i organizację w sytuacjach awaryjnych (brak urządzenia zewnętrznego, brak dostępu do urządzenia zewnętrznego, błąd w pamięci operacyjnej, błąd odczytu z klawiatury, błąd zapisu w pamięci zewnętrznej).

Polecenia w systemie MS - DOS dzielą się na wewnętrzne i zewnętrzne.

    Przykładowe polecenia wewnętrzne :
  1. dir
  2. cd
  3. copy
  4. del
  5. md
    Przykładowe polecenia zewnętrzne :
  1. fdisk
  2. format
  3. chkdsk
  4. tree
  5. mem

Różnica pomiędzy poleceniami wewnętrznymi i zewnętrznymi jest taka, że wewnętrzne są realizowane przez interpreter poleceń command.com a zewnętrzne są realizowane przez pliki wykonywalne typu *.com , lub *.exe .Chcąc bliżej poznać do czego służą poszczególne polecenia należy po znaku zachęty wpisać przykładowo del /?|more, a wyświetlony zostanie krótki opis danego polecenia. Polecenia wewnętrzne  Polecenia zewnętrzne

Firma Seattle Computers zamierzała zastosować do swych mikrokomputerów system CP/M 86 zapowiadany przez Digital Research na 1980 rok. Ponieważ system CP/M 86 powstawał z dużym opóźnieniem, firma zmuszona została do opracowania własnego systemu. Powstał on w ciągu dwu miesięcy, stąd nazwa QDOS (od ang, Quick and Dirty Operating System-szybki i niestaranny, dosłownie brudny, system operacyjny). Miał być używany zaledwie przez pół roku, stał się on jednak częścią systemu MS DOS - standardowego systemu do komputerów z procesorem 8086.

 
Jesteś na stronie Główna- MS-DOS - Historia systemu MS-DOS